Baritone Saxophone to the Maximum
“Fuck de altsax. Nee, echt. Die gladgestreken nootjes, dat luchtige briesje. Dat gehijg. Als ‘t aan Tini Thomsen ligt, worden ze allemaal omgesmolten tot baritonsaxofoons. Van die misthoorns, waarmee je bij zicht minder-dan-50-meter nog ongeschonden thuis komt. Nou ja, misschien hier en daar een deuk, een kras. Want als Tini speelt, gaat het plankbas. Naar beneden die voet, net als de tonen en noten. How low can you go? Heel laag. En anders pakt Tini d’r basklarinet er nog even bij.” (Guuz Hoogaerts)
Dit is de 1e alinea vaneen stuk dat Guuz Hoogaerts schreef over de nieuwe CD MaxSax van baritonsaxofoniste Tini Thomsen. Hij werd op 11 oktober gepresenteerd in Bitterzoet, Amsterdam. De veelzijdige saxofoniste/basclarinettiste maakte een moddervette plaat met 12 heavy stukken. Het stuk van Guuz Hoogaerts is zo treffend voor de energie van de muzikante en de plaat, dat ik het hieronder graag integraal overneem.
“Tini Thomsen (Hamburg, 1981) is gevormd en gekneed op het Amsterdamse Conservatorium. Daar studeerde ze in 2010 cum laude af. Ze speelde bij New Cool Collective, het Metropole Orkest en in de bands van Alain Clark, Waylon en Sven Hammond Soul. En je zou het misschien niet zeggen als je de sexy krullenbol (gerucht gaat dat haar kapsel een eerbetoon is aan Tony Curtis in de film Some Like it Hot, haar eerste jeugdliefde) zo ziet staan op het podium, maar haar voorkeur ligt niet bij de jazz en soul. Tini wil stampen, snoeven en beuken. ‘In de jazzbands waarin ik speel, zoek ik altijd de uiterste grens op. Ik breng energie, niet de ingewikkelde solo’.
Haar grootste inspiratoren heten niet Gerry Mulligan of Pepper Adams, maar Queens of the Stone Age en Foo Fighters. ‘Energie gecombineerd met een groot harmonisch vernuft’, zegt Thomsen. ‘Je hoort bij die bands dat ze heel goed weten wat ze doen, er zitten heel veel details in. Maar tegelijk wil je ook heel hard met je haar zwaaien als je ze hoort.’
Het aanstekelijke enthousiasme van Tini sloeg over op drummer Joost Kroon. Ook iemand die je weliswaar geregeld bij jazzcombo’s achter de potten en pannen ziet, maar die liever de vellen doormidden hamert in rockbands. Kroon regelde topbassist Manuel Hugas (Anouk, Candy Dulfer) en gitarist JB Meijers (De Dijk) en met z’n vieren maken ze meer lawaai dan een peloton Hell’s Angels op oorlogspad. Het album MaxSax is Baritone Saxophone to the Maximum. Neem het titelnummer, waarin Tini, Joost, JB en Manuel rennen alsof er een kudde dolle stieren hen op de hielen zit. Neem ‘Stolen’, dat Josh Homme van Queens of the Stone Age zonder problemen mag hebben om zijn publiek mee op te warmen. Of neem het filmische, mysterieuze West Side Trip, waarin baritonsax en strijkers samen een heel bijzonder ballet dansen.
MaxSax is een album zoals je dat nog nooit eerder hoorde. Het is de muziek waar Tini Thomsen al jaren van droomde. Druistig, spartelend, adrenaline vol pompend door d’aderen. Lever je jasje en je dasje en je brogues maar in bij de garderobe, daar hangen je leren jekkie en je puntlaarzen. Past beter. Veel beter.”
Guuz Hoogaerts
English version
” Fuck the alto sax. No, really. That smoothed nuts, that airy breeze. That panting. If it is on Tini Thomsen, they all melted into baritonesaxophones. (…) Because if Tini plays, it goes rock hard. To below that foot , as well as the display and nuts. How low can you go ? Very low . And otherwise takes Tini d’ r bass clarinet still just at . ” ( Guuz Hoogaerts )
This is the 1st paragraph of a piece that Guuz Hoogaerts wrote about the new CD MaxSax of baritone saxophonist Tini Thomsen. The versatile saxophonist/basclarinettiste made a greasy CD with 12 heavy pieces The piece of Guuz Hoogaerts is so striking for the energy of the musician and the record, I’d like to publish it here as well .
” Tini Thomsen (Hamburg, 1981) is shaped and molded at the Amsterdam Conservatory . There she graduated in 2010 with honors. She played with New Cool Collective, the Metropole Orchestra and the bands of Alain Clark, Waylon and Sven Hammond Soul. Perhaps you wouldn’t say so when you see this sexy curly woman on stage (rumor has it that her hair is a tribute to Tony Curtis in the movie Some Like it Hot, her first childhood love ), but her preference is not in the jazz and soul . Tini wants stamping swagger and beech . “In the jazz bands in which I play I ‘m always looking for the extreme limit. I bring energy, not the intricate solos .
Her greatest inspirers are not Gerry Mulligan and Pepper Adams, but Queens of the Stone Age and Foo Fighters. ‘ Energy combined with a large harmonic ingenuity, “says Thomsen. ” You can hear in those bands that they know very well what they do, there are a lot of details. But at the same time you also want to wave your hair very hard when you hear them . ”
Tini’s contagious enthusiasm hit on by drummer Joost Kroon. Again someone who, although you regularly find him drumming in jazz combos, prefers hard beats on the drum sheets. Crown arranged top bass player Manuel Hugas (Anouk , Candy Dulfer ) and guitarist JB Meijers (De Dijk) and the four of them make more noise than a platoon Hell’s Angels on the warpath . The album is MaxSax Baritone Saxophone to the maximum . Take the title track, in which Tini, Joost, JB and Manuel are running like if a herd of bulls is mad at their heels . Take ‘Stolen ‘, Josh Homme of Queens of the Stone Age may have to warm up his audience. Or take the cinematic , mysterious ‘West Side Trip’, in which baritone saxophone and strings together dance a very special ballet.
MaxSax is an album like you’ve never heard before. It is the music Tini Thomsen dreamed of for years. Druistig, floundering, full of adrenaline pumping through your veins . Turn in your jacket and your tie and your brogues in the wardrobe; your leather jacket and pointy boots hangin there.
Fits better. Much better. ”
Guuz Hoogaerts
Katharina Thomsen (* 28.11.1981 in Hamburg) started playing the saxophone because of the movie „Some like it hot“, deeply in love with Tony Curtis, at the age of 13. She started with the tenor but after discovering that it can be lower she switched to the baritone at the age of 15. She moved to Amsterdam in 2003 to study with Ferdinand Povel. In 2005 an even lower instrument received more attention, the bass clarinet. In 2011 she finished her master degree for saxophone and she works now as a freelance musician, arranger and composer. She plays recurrently in the Metropole Orchestra, Brussels Jazz Orchestra, New Cool Collective Bigband, Konrad Koselleck Bigband, Noord Nederland Orchestra, David Kweksilber Bigband, Amsterdam Jazz Orchestra, Glenn Miller Orchestra, her own band ThomsenGroup, Sven Hammond Soul, The Very Next, Clazz Ensemble. She also has a wide experience in the Netherlands pop music scene.